من تنها کفشدوزکی هستم که خدارا دید

دیروز دوباره تو را دیدم . نمیدانم موهای سپیدت چرا روحم را آرام میکند .جواب سوالهای مرانداده آرام شدم در چشمانت نوری بود که به من امید هدیه میداد و در صدای فریادت سکوتی بود که به من احساس یک نسیم در یک صبح بهاری را داد در دستانت نوری بود که روشنایی مهتاب به آن خیره میشد ونفست مرا یاد مسیح میانداخت وای که خداوند چه  هدیه ای به مادرت ارزانی داد هدیه ای پاک هر زمان که به تو نگاه میکنم از خدا میخواهم به من ودوستانم فرشته ای  از رنگ تو  برایم نقاشی کند در ماهی که ما مهمان خداییم .سفره اش پر باشد از عطر گل یاس آسمانی دیگر نمخواهم سر سفره ات من و دوستانم تنها باشیم برایمان فرشته ای از رنگ مهربانی ارزانی دار  ...

دیروز دوباره تو را دیدم . نمیدانم موهای سپیدت چرا روحم را آرام میکند .جواب سوالهای مرانداده آرام شدم در چشمانت نوری بود که به من امید هدیه میداد و در صدای فریادت سکوتی بود که به من احساس یک نسیم در یک صبح بهاری را داد در دستانت نوری بود که روشنایی مهتاب به آن خیره میشد ونفست مرا یاد مسیح میانداخت وای که خداوند چه هدیه ای به مادرت ارزانی داد هدیه ای پاک هر زمان که به تو نگاه میکنم از خدا میخواهم به من ودوستانمفرشته ای از رنگ تو برایم نقاشی کند در ماهی که ما مهمان خداییم .سفره اش پر باشد از عطر گل یاس آسمانی دیگر نمخواهم سر سفره ات من و دوستانم تنها باشیم برایمان فرشته ای از رنگ مهربانی ارزانی دار وبه آن نور پاکی که ...

رد پایی از خدا دیدم باز       بوی یک سیب  در هوا دیدم باز ان طرف یک درخت ایستاده میوه اش را پر بها دیدم باز یک فرشته یک سیب در دستش آن طرف تر آسمان آبی بوی سیب در فضا پیچیده   ارزو ها با دعا دیدم من  تو که خالق سیب شیرینی دل دوستان مرا میبینی  یک سبد سیب بده به آنها  نگذار بمانند تنها ...

رد پایی از خدا دیدم باز بوی یک سیب در هوا دیدم باز ان طرف یک درخت ایستاده میوهاش را پر بها دیدم باز یک فرشته یک سیب در دستش آن طرف تر آسمان آبی بوی سیب در فضا پیچیده ارزو ها با دعا دیدم من تو که خالق سیب شیرینی دل دوستان مرا میبینی یک سبد سیب بده به آنها نگذار بمانند تنها ...

ودر آن سوي بهار او مرا ميخواند پشت پنجره آن كوهسار با صداي نازك آن فرشته انگار در فراسوي جنگل ابر او مرا مي خواند ...

ودر آن سوي بهار او مرا ميخواند پشت پنجره آن كوهسار با صداي نازك آن فرشته انگار در فراسوي جنگل ابر او مرا مي خواند ...

 به چشمانم نگاه کرد و گفت به من اعتماد کن  سفیدی موهایش را به رخ کشید و به من گفت به من اعتماد کن موهایش را آسیاب سفید نکرده بود من میدانستم به چشمانش خیره شدم و به دستانش اعتماد کردم و من به خواب طولانی فرو رفتم و دستانش را به دستان توان مند آفریننده فرشته ها سپردم وقتی از خواب بیدار شدم چیز هایی که داشتم از دست دادم ولی گفت به من اعتماد کن قدرتی که اوداشت به من اطمینان میداد وقتی دستانش رادیدم به خدا سپردم دستانش را و به آفریننده فرشته های آسمانی اعتماد کردم و آرام به خواب رفتم موهای سپیدش در تار شدن چشمهایم آخرین چیزی بود که به یاد داشتم پس به او اعتماد کردم و خوابیدم به معجزه دستان...

به چشمانم نگاه کرد و گفت به من اعتماد کن سفیدی موهایش را به رخ کشید و به من گفت به من اعتماد کن موهایش را آسیاب سفید نکرده بود من میدانستم به چشمانش خیره شدم و به دستانش اعتماد کردم و من به خواب طولانی فرو رفتم و دستانش را به دستان توان مند آفریننده فرشته ها سپردم وقتی از خواب بیدار شدم چیز هایی که داشتم از دست دادم ولی گفت به من اعتماد کن قدرتی که اوداشت به من اطمینان میداد وقتی دستانش رادیدم به خدا سپردم دستانش را و به آفریننده فرشته های آسمانی اعتماد کردم و آرام به خواب رفتم موهای سپیدش در تار شدن چشمهایم آخرین چیزی بود که به یاد داشتم پس به او اعتماد کردم و خوابیدم به معجزه دستانش ...

رقصان در باد خندان در کوه شادان در اب هر جا که بودم  تنها نبودم آن ماهی ها آن کوه و دریا همراهم بود تا آسمانها درراه  بودم  کفشدوزکی بود با خال رنگی با خود گفتم رنگ قشنگی  با کودک خود میکرد پرواز یک ذره دورتر در آسمانها پروانه ای داشت پرواز میکرد شب بود و تنها ماه در آسمانها لالایی میخواند تنهای تنها من بودم و من با این همه رنگ در انتظار نقاشی برگ برگی که میخواست سبز رنگ باشد با  تنهایی در جنگ باشد تنها نبودم آنها بودند منتظر یک آوا بودم  در انتظار فردا بودم یک کودک شاد من را صدا کرد از تنهایی من را رها کرد یک برگ و یک رنگ اوداد برایم  نقاشیش بود زیبا ...

رقصان در باد خندان در کوه شادان در اب هر جا که بودم تنها نبودم آن ماهی ها آن کوه و دریا همراهم بود تا آسمانها درراه بودم کفشدوزکی بود با خال رنگی با خود گفتم رنگ قشنگی با کودک خود میکرد پرواز یک ذره دورتر در آسمانها پروانه ای داشت پرواز میکرد شب بود و تنها ماه در آسمانها لالایی میخواند تنهای تنها من بودم و من با این همه رنگ در انتظار نقاشی برگ برگی که میخواست سبز رنگ باشد با تنهایی در جنگ باشد تنها نبودم آنها بودند منتظر یک آوا بودم در انتظار فردا بودم یک کودک شاد من را صدا کرد از تنهایی من را رها کرد یک برگ و یک رنگ اوداد برایمنقاشیش بود زیبا و خوشرنگ یک کفشدوزک پرواز می کرد ...